TITANIC

Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2010

Ο Τιτανικός

Υπάρχει μια έκφραση που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί που λέει «Ρυθμίζουν τις καρέκλες στο κατάστρωμα ενώ το πλοίο Τιτανικός βυθίζεται.» Αυτή η έκφραση μου έρχεται κατά νου όταν διαβάζω στο καθημερινό ηλεκτρονικό τύπο για τις ενέργειες που κάνει η κυβέρνηση για το νέο εκλογικό σύστημα που είναι κομμένο και ραμμένο πάνω στο Γερμανικό και για τον Καλλικράτη ενώ βουλιάζει το καράβι Η Ελλάς μέσα σε ένα ωκεανό δημόσιου χρέους. Αντί να προσπαθεί η κυβέρνηση να αντιγράψει το εκλογικό σύστημα της Γερμανίας και τα Ευρωπαϊκά συστήματα αυτοδιοίκησης θα ήταν προτιμότερο να αφιερώσει το χρόνο των 300 βουλευτών και δεκάδων υπουργών στη μελέτη του τρόπου με τον οποίον η Γερμανία καταφέρνει να μην χρειάζεται να καταφεύγει κάθε μήνα στην διεθνή αγορά χρήματος για να καλύψει το δημοσιονομικό έλλειμμα. Αναρωτιέται κανείς ποιο είναι το σκεπτικό της όλης ιστορίας. Μήπως έχει καταλήξει η κυβέρνηση στο συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας είναι ο τρόπος με τον οποίον η χώρα χωρίζεται σε νομούς και δήμους και το πως εκλέγονται οι βουλευτές;

Μήπως θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσει από την εξέταση του μεγέθους της δημόσιας και δημοτικής διοίκησης ή την ανάγκη και το μέγεθος της διοίκησης γενικά; Και γεννάται η απλή ερώτηση: είναι λογική η αναλογία 1/35,000; Με άλλα λόγια είναι απαραίτητο να εκλέγεται ένας βουλευτής για κάθε 35,000 πολίτες; Με αυτή την αναλογία η Γερμανία, που θέλουμε να έχουμε ως μοντέλο, που έχει ένα πληθυσμό γύρω στα 80 εκατομμύρια θα έπρεπε να έχει 80,000,000/35,000= 2,286 βουλευτές. Κι’ όμως η Γερμανία κυβερνιέται από γύρω στους 600-700 βουλευτές. Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Ή στραβή είναι η θάλασσα ή στραβά αρμενίζουμε. Προφανώς η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η θάλασσα είναι στραβή και οι καπετάνιοι πάνε να την ισιώσουν... Πέρασε από κανενός το μυαλό η ιδέα ότι ίσως είναι πολλοί οι καπετάνιοι; Ίσως είναι μεγάλο και βαρύ το καράβι και μικρή η θάλασσα; Μήπως θα ήταν καλύτερα να «κόψουμε» το καΐκι λιγάκι ώστε να χρειάζεται λιγότερους καπετάνιους και να ξοδεύει λιγότερα καύσιμα;

Είναι κοινή λογική ότι κάθε κυβέρνηση όπως κάθε ηγέτης θα πρέπει να κάνει μερικές αλλαγές για να δικαιολογήσει την παρουσία του. Ο χρυσούς κανόνας είναι ότι καλό είναι να γίνονται αλλαγές που δεν απαιτούν τεράστια ποσά ιδιαίτερα όταν αυτά τα ποσά δεν υπάρχουν και πρέπει να μας τα δανείσει κάποιος ο ποιος ζητάει όλο και περισσότερο αντάλλαγμα. Πόσο άραγε θα κοστίσει η όλη διαδικασία του Καλλικράτη; Η γνώμη μας είναι ότι θα ήταν προτιμότερο να επικεντρώσει τις προσπάθειές της η Ελλάδα στο πως θα μπορέσει να απαντήσει στις ερωτήσεις που θέτουν τα διεθνή οικονομικά μέσα ενημέρωσης και οι κοινοτικοί οργανισμοί. Πως θα μπορέσει για παράδειγμα να πείσει τους εταίρους ότι τα «νούμερα» περί εσόδων, εξόδων κτλ. αυτή τη φορά είναι πιστευτά; Πιστεύεις έναν Έλληνα όταν σου λέει ότι μέχρι χθες όλοι οι Έλληνες ήταν ψεύτες; Έλεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου «Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.» Δυστυχώς νομίζω ότι την Ελλάδα της έχει βγει το όνομα...