TZOGADOROI

Κυριακή, 31 Ιανουαρίου 2010

Οι Τζογαδόροι

Όπως είναι γνωστό μετά τα Χριστούγεννα ξέσπασε η μεγάλη μπόρα της δημοσιονομικής κατάστασης στην Ελλάδα. Τους τελευταίους μήνες η Ελληνική κυβέρνηση κάνει γιγάντιες προσπάθειες να σταθεροποιήσει την εκρηκτική κατάσταση που ο ντόπιος και διεθνής τύπος δημιούργησε σχετικά με τα «ψευδή» δεδομένα της προηγούμενης κυβέρνησης για το ύψος του δημόσιου χρέους. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός οικονομικών δίνουν καθημερινά εντυπωσιακές συνεντεύξεις στο διεθνή τύπο και τις τηλεοράσεις. Το ιδανικό σημείο αναφοράς ή μέτρο σύγκρισης (benchmark) είναι η Γερμανία. Στο πολιτικό τομέα η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να υιοθετήσει το Γερμανικό σύστημα εκλογής βουλευτών. Στον οικονομικό τομέα η Γερμανία θεσπίσθηκε ως το στάνταρντ. Το επιτόκιο που θα πλήρωσε η Ελλάδα για τα δάνεια της διεθνής χρηματαγοράς συγκρίνεται με το Γερμανικό. Η διαφορά είναι το περιβόητο σπρέντ (spread). Όσο μικρότερο το χάσμα, δηλ., όσο πιο κοντά το επιτόκιο των ελληνικών ομολόγων ήταν στο γερμανικό επιτόκιο τόσο το καλύτερο.

Ούτε οι ιθύνοντες αλλά ούτε και ο ελληνικός λαός αναρωτήθηκε «Πόσο όμοιοι είναι οι Γερμανοί με τους Έλληνες.» Με άλλα λόγια η υπονοούμενη υπόθεσης είναι ότι αν η Ελλάδα υιοθετήσει το γερμανικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα τότε οι Έλληνες θα υιοθετήσουν την γερμανική νοοτροπία και τρόπους ζωής. Δυστυχώς σ’ όλο το κόσμο οι ιθύνοντες πολιτικοί αποδίδουν όλα τα «στραβά και τα ανάποδα» στα σύστημα που δημιούργησαν οι προκάτοχοί των. Έτσι οι δικές τους προσπάθειες περιστρέφονται γύρω από «καινοτόμες» ρυθμίσεις των συστημάτων. Είτε δεν το σκέφτονται είτε δεν θέλουν να το σκεφτούν κανείς δεν κάνει τη ερώτηση «Κατά πόσο και πως θα πρέπει να αλλάξει ο Έλλήνας πολίτης την συμπεριφορά του ώστε να πλησιάσει τη συμπεριφορά αυτών που θέλουμε να μιμηθούμε;» Πρόσφατες δημοσιεύσεις σχετικά με το ρόλο της Γερμανίας στη ελληνική κρίση έφεραν στο φως αρκετά σημαντικά πράγματα. Σε γενικές γραμμές αποκομίζουμε το παρακάτω δίδαγμα. Οι Γερμανοί ζούσαν και συνεχίζουν ζουν «κάτω από τις δυνατότητές τους.»

Οι Έλληνες από την άλλη μεριά ζούσαν και συνεχίζουν να θέλουν να ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους. Αυτή είναι η διαφορά που ο Έλληνας είτε δεν καταλαβαίνει είτε δεν θέλει να καταλάβει. Το πρώτο πράγμα που σοκάρει τον Γερμανό τουρίστα, όταν η Ελλάδα είχε τέτοιους, είναι ο αριθμός των πιάτων σε ένα τραπέζι μιας παρέας που βγήκε έξω «να τσιμπήσει κάτι.» Το πρώτο πράγμα που με σοκάρισε όταν πήγα στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Χρυσού Αιώνα του Wirtschaftswunder, του Οικονομικού Θαύματος, στη δεκαετία του 1960 ήταν η λιτότητά τους. Θυμάμαι συγκεκριμένα τον τότε υπουργό οικονομικών Gerhard, Der Dicke, ο χοντρός, να ζητάει από τους συμπατριώτες του να συγκρατηθούν με το «Mass Halten». Ταυτόχρονα ο Καγκελάριος Andenauer, Der Alte, ο γέρος, διατυμπάνιζε συνεχώς στους επιχειρηματίες «Wir Muessen auf das Made In Deutchland aufpassen» πρέπει να προσέχουμε την ποιότητα το «Κατασκευάστηκε στη Γερμανία.» Και ο κόσμος άκουγε και υπάκουγε!

Πως ανταποκρίνεται ο Έλληνας στις σημερινές προσπάθειες του πρωθυπουργού και του υπουργού οικονομικών; Οι γεωργοί ξοδεύουν πετρέλαια για τα μπλόκα και οι δημόσιο υπάλληλοι απειλούν να κλείσουν τις εφορίες και τα τελωνεία τη στιγμή που η κυβέρνηση υπόσχεται στους πιστωτές της ότι θα αυξήσει τα έσοδα από νέες φορολογίες και περικοπές δαπανών. Πως να πειστεί ο πιστωτής ότι κάποτε θα πάρει τα χρήματα του όταν βλέπει ότι τα φορτηγά δεν μπορούν να μεταφέρουν τα εμπορεύματα στις γειτονικές χώρες και οι επιχειρηματίες δεν θα μπορέσουν να κάνουν τις συναλλαγές τους επειδή η γραφειοκρατική μηχανή έχει μπλόκο; Καιρός είναι να ωριμάσει ο Έλληνας. Οι καιροί είναι δύσκολοι και το κακό είναι ότι έγιναν δύσκολοι από μας. Όπως λένε «βρήκαμε τον εχθρό και είναι ....εμείς.» Ας μην κυνηγάμε λοιπόν τον αποδιοπομπαίο τράγο...δεν υπάρχει.

Αυτό που υπάρχει όμως είναι οι τζογαδόροι. Οι Έλληνες γνωρίζουν αρκετά την τέχνη του τζογαδόρου. Εκατομμύρια ευρώ πέφτουν καθημερινά στα στοιχήματα και στα καζίνα Εκείνο που δεν έχει πάρει χαμπάρι ο Έλληνας είναι ότι υπάρχουν και αλλού τύπου τζογαδόροι. Αυτοί οι μοντέρνοι τζογαδόροι, που λέγονται κερδοσκόποι, είναι οι πραγματικοί μάγκες. Οι δικοί μας είναι αστείοι θα λέγαμε. Οι νέοι τζογαδόροι που σήμερα επισκέπτονται την Ελλάδα από τις ΗΠΑ δεν ήλθαν για να παίξουν το Προ Πο ή το Τζόκερ. Αυτοί είναι όπως τα αρπακτικά πτηνά που βλέπουν από ψηλά ένα ζώο που χαροπαλεύει και περιμένουν υπομονετικά να αδυνατίσει τόσο που να μην έχει το κουράγιο να πολεμήσει. Μάλιστα μόνο η παρουσία του πτηνού συντομεύει το τέλος του ζώου επειδή εξασθενεί από τις προσπάθειες που κάνει. Έτσι και οι αετονύχηδες John Paulson, George Soros και άλλοι επισκέπτες βλέπουν που η Ελλάδα κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες να σωθεί προσφέροντας όλο και υψηλότερα επιτόκια για τα ομόλογά της και βλέποντας την απροθυμία των Ελλήνων να συμπαρασταθούν την κυβέρνηση καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι σίγουρα η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις χρηματικές της υποχρεώσεις. Τρίβουν λοιπόν τα χέρια τους αναλογιζόμενοι τα εκατομμύρια που θα εισπράξουν από τις τράπεζες που τους πούλησαν τα λεγόμενα CDS [Credit Default Swaps] ασφάλειες για τη περίπτωση χρεοκοπίας των ομολόγων.

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών καλά κάνουν και ζητούν τη βοήθεια των συναδέλφων των της ΕΕ αλλά η γνώμη μου είναι να αρχίσουν από το σπίτι τους. Καλά θα κάνουν να πουν στους γεωργούς και τους δημόσιους υπαλλήλους ότι «Κυρίες και Κύριοι ξεχάστε το παρελθόν...δυστυχώς είμαστε έτοιμοι να πτωχεύσουμε...εκτός αν εσείς συνδράμετε και κάντε μερικές θυσίες σήμερα για να έχουμε ένα αύριο.»